Τι είναι τα παράσιτα: τύποι και ταξινόμηση

Γνωρίζοντας τις οδούς εισόδου των παρασίτων στο σώμα, μπορείτε να λάβετε προληπτικά μέτρα σε επαφή με πιθανές πηγές μόλυνσης. Τι είναι τα ελμινθία ως εντερικά παράσιτα είναι γνωστά σε πολλούς. Ωστόσο, ο κοινός άνθρωπος δεν γνωρίζει λιγότερο τα είδη που ζουν στο κυκλοφορικό σύστημα, την υποδόρια λέμφη, τους μύες, τον εγκέφαλο και τα εσωτερικά όργανα.

Όλοι οι τύποι παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα χωρίζονται σε αντιπροσώπους: πρωτόζωα, επίπεδα και στρογγυλά σκουλήκια, αρθρόποδα και τις προνύμφες τους.Οι ιοί, τα παθογόνα βακτήρια και οι μύκητες μπορούν να ταξινομηθούν ως παράσιτα, αλλά χωρίζονται σε ξεχωριστή ομάδα. Οι μολυσματικές ασθένειες χωρίζονται σε: ιογενείς, μυκητιακούς, βακτηριακούς και παρασιτικούς. Η ταξινόμηση των ανθρώπινων παρασίτων περιλαμβάνει - ένα μοναδικό είδος ψαριού (Vandellia) που μπορεί να εισέλθει στην ανθρώπινη ουρήθρα (τυχαίος ξενιστής).

Παρασιτισμός και οι τύποι του

Ποιοι είναι τα παράσιτα; Αυτοί είναι οργανισμοί που ζουν εις βάρος άλλου ατόμου, δεν έχουν γενετική σχέση με αυτά και εισέρχονται σε ανταγωνιστικές σχέσεις, δηλαδή διαταράσσουν τη ζωή. Η έννοια του παρασιτισμού δεν πρέπει να μεταφέρεται σε μικροοργανισμούς που ζουν στο σώμα χωρίς να προκαλεί ιδιαίτερη βλάβη. Στη φύση υπάρχουν παράσιτα φυτών και ζώων, ανάλογα με τον τύπο του ξενιστή. Κατά τη λειτουργία αυτού του τρόπου ζωής, τα συστήματα παρασίτων και ξενιστών λειτουργούν συνεχώς. Το καθήκον του πρώτου: να ζήσετε από το δεύτερο χωρίς να το σκοτώσετε για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ταξινόμηση των παρασίτων ανά τύπο:

1. Τοποθεσίες: εξωτερικά και εσωτερικά παράσιτα (exo- και endoparasites).
2. Τρόπος ζωής: διαρκώς παρασιτικοί (υποχρεωτικοί) και μορφές ελεύθερης διαβίωσης που, υπό ορισμένες συνθήκες, αρχίζουν να υφίστανται εις βάρος ενός άλλου οργανισμού (προσθετικά παράσιτα).
3. Τη στιγμή της επαφής με τον οικοδεσπότη: προσωρινά και μόνιμα παράσιτα (στάσιμα και περιοδικά).

Στην τροφική αλυσίδα, τα ζωικά παράσιτα είναι συνήθως δεύτερης ή τρίτης τάξης καταναλωτές επειδή τρέφονται με φυτοφάγα ή σαρκοφάγα. Ο τρόπος με τον οποίο τρέφεται το παράσιτο στερεί τον ξενιστή των θρεπτικών ουσιών ή / και οδηγεί στην καταστροφή των κυττάρων και των ιστών. Ο ανταγωνισμός του ξενιστή εμφανίζεται συχνά επειδή οι επικίνδυνοι κάτοικοι απελευθερώνουν τοξικά μεταβολικά προϊόντα. Αυτό οδηγεί σε ορισμένα συμπτώματα (αλλεργίες, διαταραχές του πεπτικού συστήματος, σημάδια βλάβης σε διάφορα εσωτερικά όργανα).

Ιοί

Οι ιοί είναι ενδοκυτταρικά παράσιτα μιας πρωτεΐνης-γενετικής δομής. Πολλαπλασιάζονται λόγω των υλικών στο κελί. Ο ιός είναι ένα υποχρεωτικό παράσιτο.

Ανάλογα με τον τύπο του γενετικού υλικού, οι ιοί που περιέχουν RNA και DNA απομονώνονται ανάλογα με τον τύπο του γενετικού υλικού. Οι ενδοκυτταρικοί παράγοντες της πρώτης ομάδας περιλαμβάνουν:

1. Εντεροϊοί. Πολλαπλασιάζονται στον πεπτικό σωλήνα και προκαλούν προβλήματα σε διάφορα ανθρώπινα όργανα.
2. ρινοϊούς. Παθογόνο από ARVI.
3. Γρίπης, λύσσα και ιοί εγκεφαλίτιδας που προκαλούνται από κρότωνες.
4. ιοί θηλώματος.

Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει: αδενοϊούς (που προκαλούν οξείες αναπνευστικές λοιμώξεις), έρπητα και παθογόνα ευλογιάς.

Οι ιοί που εισέρχονται στο κύτταρο-στόχο υποτάσσουν τις διαδικασίες τους στον εαυτό τους, ενσωματώνονται στο γενετικό υλικό ή εντοπίζονται στο κυτόπλασμα και στη συνέχεια αναπαράγονται (πολλαπλασιάζονται). Στη συνέχεια, ο κυτταρικός θάνατος εμφανίζεται ως αποτέλεσμα λύσης, απόπτωσης ή παραμόρφωσης της δομής της μεμβράνης. Μερικοί εκπρόσωποι (ιός θηλώματος, ιός Epstein-Barr) μπορούν να προκαλέσουν εκφυλισμό των κυττάρων σε κακοήθη κύτταρα.

Πώς εισέρχονται οι ιοί:

1. Στον αέρα.
2. Μέσω του γαστρεντερικού σωλήνα κατά το πόσιμο νερό και το φαγητό.
3. Μέσω του δέρματος και των εξωτερικών βλεννογόνων, όπως του επιπεφυκότα του ματιού
4. Με τη βοήθεια φορέων αρθρόποδων (έντομα, κρότωνες).
5. Λόγω της χρήσης μη αποστειρωμένων ιατρικών συσκευών (σύριγγες, πιπέτες).

Κάθε ιός προσαρμόζεται σε ένα συγκεκριμένο κύτταρο και χρησιμοποιεί υποδοχείς για να διαφοροποιήσει τον στόχο του.

βακτήρια

Το Rickettsia, τα ενδοκυτταρικά παράσιτα, καταλαμβάνει μια ιδιαίτερη θέση μεταξύ των βακτηρίων. Αυτοί είναι οι πιο πρωτόγονοι εκπρόσωποι, παρόμοιοι με τους ιούς. Στους ανθρώπους, αυτοί οι μικροοργανισμοί προκαλούν: τυφοειδή, ρακτίτιδα που μεταδίδεται με κρότωνες, πυρετός του Rocky MountainΟι άνθρωποι μολύνονται με rickettsiae μέσω ρωγμών από κρότωνες, ψύλλους και ψείρες.

Άλλα ενδοκυτταρικά παράσιτα των χλαμυδίων προκαλούν μία από τις πιο κοινές σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες (χλαμύδια) και προκαλούν σοβαρές οφθαλμικές λοιμώξεις, πνευμονία στα βρέφη και εντερίτιδα.

Τα επικίνδυνα βακτήρια περιλαμβάνουν:

1. Η σαλμονέλα είναι οι αιτιολογικοί παράγοντες του τυφού.
2. Ραβδί τετάνου.
3. Ένα χλωμό σπιροχρήτο που προκαλεί σύφιλη λόγω της δύσκολης διάγνωσης της νόσου, με αποτέλεσμα καθυστέρηση στη θεραπεία.
4. πνευμονιόκοκκοι, που μπορεί να προκαλέσουν πνευμονία και, λιγότερο συχνά, βακτηριακή μηνιγγίτιδα.
5. tubillulosis bacillus, που μπορεί να μην εκδηλώνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και, στη συνέχεια, να μετατρέπεται σε ανοιχτή μορφή.
6. Escherichia coli για την ικανότητά του να αποκτά αντοχή στα αντιβιοτικά. Προκαλεί γαστρεντερίτιδα, σπάνια μηνιγγίτιδα και λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος.

Τα εξωτερικά παράσιτα όπως το Staphylococcus aureus είναι γνωστό ότι προκαλούν μια μεγάλη ποικιλία δερματικών λοιμώξεων. Οι πιο επικίνδυνες συνέπειες της δραστηριότητάς της: πνευμονία, μηνιγγίτιδα, οστεομυελίτιδα, ενδοκαρδίτιδα, σοβαρό σοκ από την έκθεση σε βακτηριακές τοξίνες και σήψη (στην καθημερινή ζωή ονομάζεται δηλητηρίαση αίματος).

μανιτάρια

Παθογόνοι μύκητες - τα ανθρώπινα παράσιτα προστατεύονται καλύτερα από τις επιπτώσεις των ναρκωτικών από τα βακτήρια. Η πιο συχνή μυκητιακή νόσος είναι η καντιντίαση (τσίχλα), η οποία εντοπίζεται σε διάφορες βλεννογόνους με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Οι μύκητες του γένους Candida ζουν στο σώμα ενός υγιούς ατόμου και προκαλούν αισθητή βλάβη μόνο όταν αποτύχει η προστατευτική λειτουργία. Υπό όρους παθογόνα βακτήρια και μύκητες είναι μια οριακή ομάδα μικροοργανισμών μεταξύ μη παθογόνων και παθογόνων κατηγοριών. Επομένως, συνήθως δεν ταξινομούνται ως παράσιτα.

Οι παθογόνοι μικροκυτταρικοί μύκητες είναι ανθρώπινα παράσιτα που συχνά προκαλούν ασθένειες του εξωτερικού οστού:

1. Κερατομυκητίαση. Ο πολλαπλασιασμός των μυκήτων λαμβάνει χώρα στην κερατινοποιημένη ζώνη της επιδερμίδας ή στις επιδερμίδες των τριχών (Trichosporia nodosum, versicolor versicolor).
2. δερματοφύτωση. Τα παθογόνα επηρεάζουν όχι μόνο την επιδερμίδα, αλλά και το χόριο, τα νύχια και τα μαλλιά (ringworm, scab).
3. Βαθύς μυκητών. Βλάβη στο δέρμα και στους κοντινούς ιστούς, καθώς και στα εσωτερικά όργανα. Αυτές περιλαμβάνουν ιστοπλάσμωση - μια σοβαρή συστηματική μυκητιακή νόσο και ασπεργίλλωση - βλάβη στους βλεννογόνους και το δέρμα που προκαλείται από το Aspergillus.

Οι κλασικές πηγές βακτηριακών και μυκητιασικών λοιμώξεων είναι άρρωστοι, ζώα, χώμα, βρώμικο νερό και τρόφιμα.

Πρωτόζωα

Τα πρωτόζωα, εκτός από τα βακτήρια και τους μύκητες, είναι ένα άλλο παράσιτο ενός κυττάρου. Ποια πρωτοζωικά παράσιτα ενός ατόμου είναι απομονωμένα ανάλογα με τη συστηματική θέση;

1. Ορισμένοι τύποι αμοιβάδων είναι προσθετικά παράσιτα. Το πιο γνωστό είναι η αμοιβάδα της δυσεντερίας, η οποία εισέρχεται στο ανθρώπινο σώμα με τη μορφή κύστης (μορφή ηρεμίας). Το παθογόνο εισέρχεται στο παχύ έντερο (σχήμα αυλού), στη συνέχεια διεισδύει στον βλεννογόνο και επηρεάζει διάφορα εσωτερικά όργανα στην κυκλοφορία του αίματος. Οι αμοιβάδες είναι υδρόβιοι οργανισμοί, επομένως η κύρια πηγή μόλυνσης μαζί τους είναι το βρώμικο νερό. Η ακανθαμοβιακή κερατίτιδα είναι μια σπάνια οφθαλμική ασθένεια που ονομάζεται ακανθαμοβιακή κερατίτιδα και έχει γίνει πιο συχνή λόγω της αυξημένης δημοτικότητας των φακών επαφής.
2. Flagellates (Leishmania, Giardia, Trichomonas). Η τριχομονάση είναι η πιο κοινή ασθένεια του ουροποιητικού συστήματος, επικίνδυνη για τις επιπλοκές της (υπογονιμότητα, προστατίτιδα, πρόωρη γέννηση κ. λπ. ).
3. Σύμπλοκα Apic (sporozoa). Με εξαίρεση τα Colpodellidae, η ομάδα περιλαμβάνει μόνο υποχρεωτικά παράσιτα (Toxoplasma, Plasmodium malaria, Cryptosporidium, Coccidia, sarcocysts). Οι σποροζωικές κύστεις εισέρχονται στο σώμα αφού δαγκωθούν από έντομα, τρώνε μολυσμένα ζώα ή πόσιμο νερό.
4. ciliates. Το Balantidie είναι επικίνδυνο για τον άνθρωπο και προκαλεί διάρροια και έλκη στο εντερικό τοίχωμα λόγω της δραστηριότητάς του στο παχύ έντερο. Οι ciliates είναι οι μεγαλύτεροι παθογόνοι μονοκύτταροι οργανισμοί.

Τα απλούστερα ανθρώπινα παράσιτα προκαλούν πρωτοζωικές λοιμώξεις (πρωτόζωες). Ποια παράσιτα ζουν στο ανθρώπινο νευρικό σύστημα ανάμεσα στα πρωτόζωα; Για παράδειγμα, οι αιτιολογικοί παράγοντες της τοξοπλάσμωσης και της εγκεφαλικής ελονοσίας. Μεταξύ των αμοιβάδων, το προσθετικό παράσιτο Neglerius Fowler μπορεί να μολύνει το νευρικό σύστημα.

Πολλά κελιά

Τα πολυκύτταρα παράσιτα περιλαμβάνουν επίπεδες σκουλήκια, σκουλήκια, αραχνοειδή και έντομα. Ο πρώτος, κατά κανόνα, εγκαθίσταται σε ένα άτομο (σε διαφορετικά συστήματα και εσωτερικά όργανα), και ορισμένα είδη μεταναστεύουν ή εισβάλλουν στο υποδόριο στρώμα (rishta, προνύμφες του Gnathostoma spinigerum και αγκυλόστομα, σχιστόσωμα). Worms είναι η ομιλία όλων των σκουληκιών που προκαλούν προσβολή ελμινθών (ελμινθίαση).

Συχνές ασθένειες που προκαλούνται από σκουλήκια

Ομάδα τριαματοειδών (διγενετικές φλουκές):

1. Opisthorchiasis. Παθογόνο: τύποι ηπατικής αναστάτωσης, π. χ. Β. Η γάτα και η Σιβηρική σύμπτωση. Η μόλυνση προκύπτει από την κατανάλωση μολυσμένων ψαριών του ποταμού που δεν έχουν υποστεί θερμική επεξεργασία.
2. φασιολιίαση. Προκαλείται από σκουλήκια συκωτιού και γιγάντια σκουλήκια. Η μόλυνση συμβαίνει μέσω της κατανάλωσης μολυσμένου νερού ή παράκτιου χόρτου
3. Σχιστοσωμίαση. Τα παθογόνα σχιστόσωμα (ειδικά βδέλλες) ζουν κυρίως σε θερμά κλίματα. Διεισδύουν στο δέρμα μέσω επαφής με νερό.
4. παραγονιμίαση. Η αιτία της νόσου είναι ένα πνευμονικό ατύχημα που συμβαίνει σε θερμά κλίματα. Ένα θερμικά καβούρι γλυκού νερού ή καβούρι μολυσμένο με σκουλήκια και κακή επεξεργασία είναι επικίνδυνο.

Ο κύκλος ζωής του παρασίτου από την ομάδα των τραματωδών είναι πολύπλοκος και περιλαμβάνει διάφορα στάδια προνυμφών και γαστερόποδα ως ενδιάμεσους φορείς. Τα φλουχάκια είναι ζωικά παράσιτα σπονδυλωτών που λειτουργούν ως προσωρινοί και μόνιμοι ξενιστές. Τα μεμονωμένα στάδια των προνυμφών μπορούν να αναπτυχθούν χωρίς γονιμοποίηση. Οι συσκευές της Flukes για στερέωση και τροφοδοσία στον ξενιστή είναι βεντούζες.

Οι ταινίες είναι υποχρεωτικά παράσιτα του ανθρώπινου λεπτού εντέρου. Το σώμα σας αποτελείται από τμήματα (προγλοτίδια) που διασπώνται τακτικά και βγαίνουν μαζί με τα γονιμοποιημένα αυγά. Τα στάδια του κύκλου ζωής των ταινιών περιλαμβάνουν απαραίτητα το finna (σκουλήκι της ουροδόχου κύστης), το οποίο σχηματίζεται σε έναν προσωρινό ιδιοκτήτη. Ο μόνιμος ξενιστής καταπιεί τον Φινλανδό, ο οποίος εξελίσσεται σε κωνικό σχήμα (ενήλικος)Τα δομικά χαρακτηριστικά των ταινιών είναι η έλλειψη πεπτικού συστήματος και η απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών σε ολόκληρη την επιφάνεια.

Πιο συνηθισμένο:

1. Το φιλμ με βόειο κρέας (άοπλη ταινία) προκαλεί ασθένεια στο παντελόνι teniarin. Η μόλυνση εμφανίζεται μέσω του κρέατος των βοοειδών, των οποίων οι μύες περιέχονται από τους Φινλανδούς και σχηματίζονται στο σώμα αφού τα ζώα καταπιούν αυγά με τροφή.
2. Η ταινία από χοιρινό (οπλισμένη ταινία) προκαλεί κυστικέρκωση (στάδιο Finn) και τενίαση (ενήλικες). Εκτός από τις βεντούζες, το έλασμα είναι εξοπλισμένο με άγκιστρο. Ένα άτομο μπορεί να ενεργεί ταυτόχρονα και ως ενδιάμεσος και μόνιμος κάτοχος.
3. Η ευρεία ταινία προκαλεί διφυλλοθροτριασία. Οι ενδιάμεσοι ξενιστές είναι copepods και ψάρια. Ένα άτομο μπορεί να μολυνθεί από ανεπαρκές αλατισμένο χαβιάρι και κακώς μαγειρεμένα ή τηγανητά ψάρια γλυκού νερού.

Τα παράσιτα τρέφονται με αίμα και ιστούς (βδέλλες) ή χωνευμένα τρόφιμα (ταινίες).

roundworms

Ποιοι συνηθισμένοι τύποι παρασίτων στον άνθρωπο είναι οι σκουλήκια (νηματώδη);

1. Ascaris. Η Ascariasis περιλαμβάνει στάδια μετανάστευσης (προνύμφες) και εντερικά στάδια (ενήλικες). Η προνύμφη διαπερνά το τοίχωμα του λεπτού εντέρου, μεταναστεύει στους πνεύμονες, παρακάμπτει το συκώτι και την καρδιά και περνάει τα στάδια τήξης το ένα μετά το άλλο. Μπαίνει στην στοματική κοιλότητα, καταπίνεται ξανά και μεγαλώνει στο λεπτό έντερο.
2. pinworm. Το παθογόνο εντεροβίασης τρέφεται στο τέλος και στις αρχικές ζώνες του λεπτού και του παχέος εντέρου και πολλαπλασιάζεται στον ειλεό. Οι γυναίκες γεννούν τα αυγά στις πρωκτικές πτυχές και προκαλούν έντονο κνησμό.
3. Το Vlasoglav είναι η αιτία της τριχοκεφαλίωσης. Αυτά τα παράσιτα στο ανθρώπινο σώμα εισβάλλουν στη βλεννογόνο μεμβράνη του αρχικού τμήματος του παχέος εντέρου και τρέφονται με υγρό ιστού και αίμα.
4. Το Trichinella προκαλεί επικίνδυνη τριχίνωση. Σε σοβαρές περιπτώσεις, το νευρικό σύστημα έχει υποστεί βλάβη. Αυτοί είναι πραγματικοί δολοφόνοι, οι προνύμφες των οποίων διεισδύουν στον τοίχο του λεπτού εντέρου και μεταφέρονται γύρω από το σώμα. Τις περισσότερες φορές, μπαίνουν στους ραβδωτούς μύες, μπορούν να εισέλθουν στα μάτια και να προκαλέσουν πόνο και πρήξιμο στο πρόσωπο, τους πνεύμονες, προκαλώντας βήχα. Μέχρι στιγμής, δεν έχει επινοηθεί καμία θεραπεία για πλήρη ανάρρωση.
5. Τοκσοκάρα. Διαχωρίστε μεταξύ των προνυμφών (πιο συχνές) και των φανταστικών (εντερικών) τοξοκαριασών. Η εισβολή χαρακτηρίζεται από τη σοβαρότητα των αλλεργικών αντιδράσεων. Οι προνύμφες εξαπλώνονται σε όλο το σώμα, διεισδύουν στον ιστό, ενθυλακώνονται και σχηματίζουν κοκκιώματα.
6. Τα αγκίστρι είναι πιο συνηθισμένα στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Όταν μολύνονται τα αγκυλόστομα, τα σκουλήκια εκκρίνουν πρωτεολυτικά ένζυμα στα έντερα, τα οποία καταστρέφουν τα τοιχώματα και μειώνουν την πήξη του αίματος. Τα παράσιτα σε ένα άτομο προκαλούνται από τη διείσδυση των προνυμφών από μολυσμένο νερό μέσω του δέρματος.
7. Το Escherichia coli και συναφή είδη είναι τροπικά παράσιτα. Η ασθένεια που προκαλούν, η ισχυρομυελίωση, μπορεί να είναι ασυμπτωματική για δεκαετίες. Με μειωμένη ανοσία, όσοι φέρουν το σκουλήκι διατρέχουν υψηλό κίνδυνο θανάτου (60-85%).
8. Το Rishta είναι ένα υποτροπικό ελμίνθιο που προκαλεί δραρακουλίαση. Οι προνύμφες διεισδύουν στο εντερικό τοίχωμα. Τα θηλυκά φτάνουν στο υποδόριο στρώμα και όταν ο ξενιστής βρίσκεται στο νερό, αποβάλλουν τις προνύμφες μέσω του δέρματος. Ο προσωρινός κεντρικός υπολογιστής είναι καραβίδες copepod.

Οι ιδιαιτερότητες του οικοτόπου των παρασίτων επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο εισέρχονται στο σώμα: επαφή με μολυσμένο νερό ή γη, με φορείς σταδίων προνυμφών που κατοικούν. Πολλοί εκπρόσωποι των roundworms δεν έχουν ενδιάμεσους ξενιστές και ανήκουν σε geohelminths. Η μόλυνση με αυτά συμβαίνει κυρίως μέσω μολυσμένου νερού, άπλυτων χεριών, φρούτων ή λαχανικών και μέσω της κατανάλωσης κρέατος από άγρια ζώα.

Θεραπεία και τρομερές συνέπειες της ελμινθίασης

Ένας σημαντικός τρόπος για τη διάγνωση της ελμινθίαση είναι να κάνετε μια εξέταση αίματος. Τα ηωσινόφιλα (ένας τύπος λευκών αιμοσφαιρίων) που βρίσκονται σε υψηλές συγκεντρώσεις μαζί με άλλα σημάδια λοίμωξης υποδεικνύουν την παρουσία ενός σκουλήκι και έναν αριθμό παθογόνων πρωτοζώων στο σώμα. Πώς αντιμετωπίζονται οι ελμινθάσες; Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση των συμπτωμάτων και της ειδικής θεραπείας. Χρησιμοποιείται αντιαλλεργική (απευαισθητοποίηση) και αποτοξινωτική θεραπεία. Βασικά, τα φάρμακα χορηγούνται με έγχυση (χρησιμοποιώντας σιφώνιο), μερικές φορές χρησιμοποιούνται ενέσεις:

1. Ένα φάρμακο που αντικαθιστά το πλάσμα και εξαλείφει τις επιδράσεις των τοξινών.
2. Ισοτονικό διάλυμα γλυκόζης και αλατούχο διάλυμα.
3. Βιταμίνες C και B6.
4. Διττανθρακικό νάτριο (σόδα), χλωριούχο ασβέστιο ή γλυκονικό.
5. Παρασκευάσματα που χρησιμοποιούνται σε υψηλές θερμοκρασίες.
6. Τα ορμονικά φάρμακα χρησιμοποιούνται σε δύσκολες καταστάσεις (με ηπατίτιδα ή αλλεργική μυοκαρδίτιδα). Η πρόσληψη καλίου συνδυάζεται μαζί τους.
7. Φάρμακα για καρδιακή ανεπάρκεια και οίδημα.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι ορισμένα παρασιτικά σκουλήκια, όπως το νάνο ταινία, μπορεί να προκαλέσουν καρκίνο. Τα βλαστικά κύτταρα από τις προνύμφες μπορούν να εκφυλιστούν σε καρκινικά. Τα παράσιτα μπορούν έμμεσα να προκαλέσουν καρκίνο αποδυναμώνοντας το ανοσοποιητικό σύστημα. Ενδιαφέροντα δεδομένα ελήφθησαν στη μελέτη της επίδρασης των τριματοειδών στο ήπαρ. Η έκθεση σε απορρίμματα νιφάδων μπορεί να μετατρέψει τα συνηθισμένα κύτταρα σε καρκινικά κύτταρα. Τα παράσιτα εντοπίζονται κυρίως στο πεπτικό σύστημα, αλλά οι προνύμφες τους μπορούν να εισβάλουν σε διάφορα εσωτερικά όργανα. Για παράδειγμα στα νεφρά (εχινοκοκκίαση, σχιστοσωμίαση), καρδιακό μυ (κυστικέρκωση, ασθένεια αγκυλοσκώληκα), ήπαρ (εχινοκοκκίαση). Τα παράσιτα σκουλήκια στον άνθρωπο επηρεάζουν συχνά το νευρικό σύστημα. Γνωστή κυστικέρκωση, εχινοκοκκίαση, κυψελίδα και σχιστοσωμίαση του εγκεφάλου.

Αρθρόποδα

Η σειρά των εντόμων περιλαμβάνει τόσο γνωστά εκτοπαρασίτα όπως ψύλλους, ζωύφια και δίπτερα. Σε αντίθεση με τις ψείρες, αυτά είναι προσωρινά παράσιτα, που σημαίνει ότι ζουν ασυνεπής με τη βοήθεια του ξενιστή. Μεταξύ των αρθρόποδων παρασίτων στη σειρά των αραχνοειδών είναι το γνωστό άκαρι ψώρα. Το ζευγάρωμα άνδρα και γυναίκας εμφανίζεται στην επιφάνεια του επιθηλίου. Τα παράσιτα του ανθρώπινου σώματος έπειτα βάζουν τα αυγά τους στο στρώμα κερατίνης του δέρματος και προκαλούν σοβαρό κνησμό. Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν τι είναι τα τσιμπούρια ixodid. Αυτά είναι παράσιτα αρθρόποδων από τη σειρά των αραχνοειδών, συμπεριλαμβανομένου του διασημότερου εκπροσώπου του τσίγκα taiga - φορέας επικίνδυνων λοιμώξεων (εγκεφαλίτιδα που προκαλείται από κρότωνες, ασθένεια Lyme). Μεταξύ των δίπτερα που πιπιλίζουν το αίμα υπάρχουν: κουνούπια μη ελονοσίας και ελονοσίας, κουνούπια, κουνούπια, κουνούπια που δαγκώνουν, ίππους και πραγματικές μύγες. Αυτά τα παράσιτα αρθρόποδων μπορούν να προκαλέσουν έντονη αλλεργική αντίδραση και είναι επίσης φορείς επικίνδυνων ιογενών και βακτηριακών λοιμώξεων. Μερικές μύγες, ειδικά γατάκια, αποθέτουν προνύμφες κάτω από το ανθρώπινο δέρμα και προκαλούν μυίαση. Οι προνύμφες μπορούν να εισέλθουν στο σώμα.